Kolory osobowości – model Hartmana

Być może rozmawiałeś z kimś, kto w ogóle Cię nie rozumiał (i nie chodziło o używany język). Byliście z innych światów. Jednak zamiast się wściekać – warto zdać sobie sprawę, że każdy jest inny. I warto poznać model Hartmana.

Co prawda mówi się, że brzydko jest stereotypizować, ale jednak jest to ludziom potrzebne – między innymi znacznie ułatwia komunikację międzyludzką i odciąża nasz prywatny, naturalny komputer – mózg. Stereotypy powstają zarówno nieświadomie, jak i świadomie. Ludzie mają różne osobowości i stale powstają nowe formy ich kategoryzacji.

Jedną z form kategoryzacji ludzkich osobowości jest model Taylora Hartmana, autora książki „Kod kolorów – typy osobowości zaszyfrowane w kolorach”. Model dzieli osobowości ludzkie przez pryzmat cech i predyspozycji, a następnie przypisuje im kolory.

Jak się okazuje, różne kolory się nie tylko różnie zachowują, ale i wymagają innej komunikacji. Dlatego poznanie modelu jest niezmiernie pomocne, jeżeli na co dzień pracujesz z ludźmi. Zarówno sprzedawca, marketingowiec czy menedżer muszą rozumieć innych, muszą rozumieć ich motywy i muszą umieć z nimi rozmawiać.

Przejdźmy do konkretu.

Kolory osobowości wg modelu Hartmana

Niebieski – analityk

Kolor niebieski dużo analizuje, świetnie zdobywa i porządkuje informacje. Jest precyzyjny i lubi mieć porządek – nie tylko wokół siebie, ale i w życiu. Pomocny, uczynny i łagodny. Niebieski jest jednak nieco introwertyczny.

Niebieski potrzebuje akceptacji, chce być lubiany. Rozmawiając z nim warto być konkretnym, trzymać się faktów i być spójnym, nie wysyłać sprzecznych sygnałów.

Analityk w życiu zawodowym: Niebieski odnajdzie się w pracy wymagającej świetniej organizacji. Dobrze, jeśli ma jasno podany zakres zadań. Nie lubi presji czasu. Dobry strateg, może również sprawdzić się w big data lub w programowaniu.

Czerwony – przywódca

Czerwony jest silny i asertywny. Ekstrawertyk. Jest samodzielny i ma niezwykle silny motywację wewnętrzną. Pragnie władzy i lubi stawiać na swoim, mieć rację. Jest jednocześnie zorganizowany i praktyczny. Niestety często jest styl bycia może prowadzić do konfliktów – na ogół empatia nie jest jego mocną stroną i jednocześnie jest bardzo krytyczny wobec innych.

Przywódca w życiu zawodowym – świetnie się odnajdzie na stanowiskach kierowniczych, zarządczych, również na bardzo eksponowanych. Jest ambitny i nie lubi się podporządkowywać. Nie lubi rutyny, każdy dzień powinien być nowym wyzwanie. Nie dziwi więc, że wielu menedżerów jest właśnie typem czerwonym. Jak wspominałem – problemem mogą być relacje międzyludzkie, więc jeżeli widzisz tutaj siebie – warto popracować nad tym miękkim aspektem.

Żółty – pomysłodawca

Żółty jest szczęśliwy – radosny, pełen pasji i nowych pomysłów. Jednocześnie świetnie dogaduje się z innymi. Niestety żółci bywają lekkoduszni, skaczą z kwiatka na kwiatek i są chaotyczni w działaniu.

Pomysłodawca w życiu zawodowym – świetnie odnajdzie się na stanowiskach eksponowanych oraz wymagających kontaktów między ludzkich (jeżeli jesteś żółty, być może warto pomyśleć o pracy w public relations lub HR). Żółty chce być samodzielny i nie lubi przed kimś odpowiadać.

Biały – wizjoner

Zaletami białego są spokój, opanowanie, cierpliwość. Jest taktowny i wyważony. Potrafi słuchać, co daje mu dużą przewagę w relacjach między ludzkich (Brian Tracy nazywa umiejętność słuchania białą magią). Często jednak brakuje mu zdolności analitycznych.

Wizjoner w życiu zawodowym – biały potrafi spojrzeć na wszystko z lotu ptaka, widzi szeroki obraz i nie skupia się na detalach. Z tego powodu to świetny materiał na przedsiębiorcę – kogoś, kto chce zbudować biznes od podstaw. Umiejętności interpersonalny pozwalają mu na odpowiedni dobór ludzi, a spokój może go wybawić z niejednej opresji.

Podsumowanie

Nikt nie jest w całości jednym kolorem, tak jak nikt nie jest czystym cholerykiem, sangwinikiem, flegmatykiem czy melancholikiem. To jednak nie umniejsza roli i możliwości zastosowania modelu Hartmana.

Jeżeli zarządzasz ludźmi – powinieneś wiedzieć, jakie osobowości mają ludzie, z którymi współpracujesz. Jest to potrzebne – i to nie tylko w miękkim zakresie tj. komunikacja i motywowanie. Jeżeli zlecasz pewne zadania lub rekrutujesz na dane stanowiska – powinieneś mieć pewność, że dana osoba koresponduje z tymże zadaniem lub stanowiskiem.

Model Hartmana ma również szerokie zastosowanie w marketingu, który, jak sama nazwa (angielska) wskazuje, zaczyna się od rynku – czyli klienta. Słowem, żeby umieć w marketing, musisz znać klienta.

PS

Ja jestem typem czerwonym, z domieszką niebieskiego. Staram się skupiać na zaletach i walczyć z wadami – i zapewne nawet czasem mi to wychodzi :p .